Boyabat Mutlu Son

Boyabat Mutlu Son Simon, hemen hemen kulağının dibinde konuşuyordu. Ralph,

acı çekercesine iki eliyle birden kayaya yapıştığını, bedeninin

bir yay benzer biçimde gerildiğini, ağzının zorlanmışçasına açıldığını

hissetti:

“Nereden geldinse, oraya döneceksin.”

Simon bunu söylerken, başını öne doğru sallıyordu. Tek

dizinin üstüne çökmüş, Ralph’ın durduğu yerden daha

yüksekte bulunan bir kayayı iki eliyle birden tutmuş, öteki

bacağını Ralph’a doğru uzatmış, aşağıya bakıyordu.

Şaşan Ralph, ne demek istediğini idrak etmek için, Simon’un

yüzüne baktı:

“Öyle uçsuz bucaksız ki…”

Simon başını salladı:

“Olsun. Gene de sağ salim döneceksin. Doğrusu ben öyle

sanıyorum.”

Ralph’ın gerilen bedeni biraz gevşemişti. Denize baktı,

sonrasında acı acı gülümsedi Simon’a:

“Cebinde bir gemi var mı?”

Simon da güldü, hayır dercesine başını salladı.

“Nereden biliyorsun öyleyse?”

Simon gene susunca, Ralph ters ters mevzuştu:

“Delirmişsin sen.”

Simon, hayır demek için başını öyle bir salladı ki, kalın telli

kara saçları bir arkaya, bir de yüzünü örtercesine öne uçtu:

“Hayır, delirmiş değilim. Senin sağ salim döneceğini

sanıyorum yalnız.”

Boyabat Mutlu Son

Bir süre konuşmadılar. Sonrasında ansızın, gülümsediler

birbirlerine.

Roger, çalıların arasından seslendi:

“Gelin, bakın!”

Domuzlar geçidinde, toprağın altı üstüne gelmişti. Yerde

tüten domuz pislikleri vardı. Jack, bu pislikleri severcesine

onlara doğru eğildi:

“Ralph… Öteki şeyi avlıyoruz fakat gene de et gerek bizlere.”

“Eğer yolumuzdan sapmazsak, domuz avlayabiliriz.”

Gene yola koyuldular. Canavarın sözü edileli beri korkan

avcılar, birbirlerine sokulmuşlardı. Jack, domuzun izini

arayarak, önde gidiyordu. İstediğinden daha ağır ilerliyorlardı

fakat kucağında mızrağı, tembel tembel yürüyebildiği için,

Ralph memnundu bir bakıma. Çok geçmeden Jack, avcılık

sanatıyla ilgili çözümlenmesi ihtiyaç duyulan bir durumla

karşılaşınca, hepimiz durdu. Ralph bir ağaca yaslandı,

dakikasında hayallere kapıldı. Av işinden Jack sorumluydu;

dağa çıkmaya süre bulurlardı iyi mi olsa…

Eskiden babasıyla Chatham’dan Devonport’a giderlerken,

kırlara yakın bir köy evinde oturmuşlardı. Biroldukça evde

oturmuştu Ralph. Ama bu ev, ek olarak açık seçik kalmıştı

belleğinde; çünkü bu evden sonrasında geceli okula gönderilmişti.

O sıralarda anası henüz yanlarındaydı ve babası her gün eve

gelirdi.